Almere Buiten: Land van Ooit

Het Beloofde Land: zo noemden we Almere Buiten gekscherend, toen we zo'n tien jaar geleden besloten om erheen te verhuizen. Het was er groen, het was er groot, er was een perfecte treinverbinding met Amsterdam en het winkelcentrum was verouderd, maar de plannen voor vernieuwing waren veelbelovend. Dat Beloofde Land noemen mijn man en ik inmiddels het Land van Ooit, met een knipoog naar het themapark dat in 2007 na vele vergeefse reddingspogingen failliet ging. Want in Almere Buiten lijkt het ook allemaal minder te worden. Ooit was je met de trein binnen 25 minuten in de randstad. Nu doe je er 41 minuten over en zit je opgepropt tussen de andere forenzen. Omwille van de Hanzenlijn. Ooit kon je gratis parkeren rondom DoeMere. Nu is het er een stuk rustiger. Bij de parkeerautomaten staan mensen met zure gezichten hun kaartjes te trekken. En in het centrum doen ze hun best: de gekleurde bouwkeetjes, de kleurrijke figuren eromheen en de plaatselijke Froger-kloon leuken de boel regelmatig op. Maar alle pogingen ten spijt: in het afgelopen jaar vertrok de een na de ander: The Chain, The Shoe Store, Lakeside, de cadeauwinkel van Zodiac... Er is gesloopt en opnieuw gebouwd, maar de huren zijn daarmee ook fors verhoogd. Waar Ooit de bieb en de dierenwinkel zaten, staat nu een hagelnieuw gebouw met groene stenen. Niemand weet nog wat erin komt. De dierenwinkel moest noodgedwongen een kleiner pand betrekken. "De huur is zo hoog geworden dat ik wel kleiner moest," verzuchtte hij tijdens de opening. De eigenares van de luxe kledingwinkel voor dames en heren is zuur over parkeergeld, de regels voor ondernemers en de NS die wat haar betreft schuldig is aan haar inkomstenderving, maar ze houdt vol. En nu is ook Grand Café Seventies Eighties failliet. Hun gezelligheid en de feestelijke evenementen tijdens Koninginnedag zorgde voor leven in de Buitense brouwerij. We kwamen er te weinig om weet te hebben van hun naderende einde. Maar toen ze noodgedwongen moesten verhuizen van hun gezellige stek op de hoek naar het kille pand aan de overkant, hadden we, onder het genot van een Kogeltje Friet, al voorspeld dat ze het moeilijk zouden krijgen. Een terras met weinig zon en een grootte waarin het bruine meubilair verzoop. De ziel was uit de zaak. Hoe konden ze dat Ooit weer goed opbouwen? Als eenvoudige burger met beperkte kennis over de drijfveren van logge instanties en huurbazen kan ik maar tot één conclusie komen: het zal wel weer met geld te maken hebben. De NS hoopt vast dat hun nagenoeg lege intercity's op de Hanzenlijn Ooit vol zullen zitten. Huurbazen en projectontwikkelaars hopen vast dat de economie Ooit weer aantrekt en dat hun panden Ooit weer verhuurd worden. De gemeente hoopt vast dat Almere Buiten Ooit weer gaat floreren. En de ondernemers... ik hoop dat ze er Ooit weer bovenop komen. Zo leeft iedereen in zijn eigen Land van Ooit. Mijn man en ik denken erover om te verhuizen. Maar of we ons huis Ooit kwijtraken?