Geschreven voor het Communicatieforum
John Mayer twittert niet meer. Jammer, want deze singer/songwriter deelde een hoop diepzinnigheid in 140 tekens. Zoiets als: “Ontdek je dat de aarde een specifieke geur heeft als je terug komt van de maan?” Ja, daar ga je toch over nadenken. John was klaar met Twitter en – zo schreef hij op z’n weblog – het nieuwtje was er nu ook wel weer vanaf. Nou, da’s lekker dan: slingeren we net enthousiast onze communicatieboodschappen in 140 tekens de wereld in, hebben we organisatie en bestuur overtuigd dat er getwitterd moet worden, gaat zo’n hippe vogel even vertellen dat het alweer passé is. Hmpf!
Toen hij doorbrak, was ik niet zo weg van “die hese kweler met Rosé-Repertoire*”. Wat mij betreft was hij de zoveelste die de popliefhebber deelgenoot maakte van zijn brakke liefdesleven. Maar, ik heb mijn mening inmiddels herzien. “Whatever happened to my lunchbox, when came the day that it got thrown away…?” Vol overgave zingen over je weggegooide broodtrommeltje: ik vind het mooi en ontroerend.
Meneer Mayer had wel iets meer te melden dan ik dacht: naast zanger is hij journalist, columnist en hij heeft kaas gegeten van social media: via MySpace en Twitter informeerde hij zijn volgelingen over het ‘writing proces’ en bij gebrek aan inspiratie nodigde hij muzikanten uit om muziek te leveren bij de teksten die hij al had liggen. Interactieve Muziekvorming, cocreatie: past goed bij deze interactieve tijd. Goed, de rechten hield hij zelf, maar daar staat weer tegenover dat hij zich actief inzet voor het milieu en gul geeft aan goede doelen.
Op communicatiefora wemelt van de Wat-Doe-Ik-Met-Social-Media-En-Hoe-Zet-Ik-Ze-Interactief-In-topics. Gaan we ook op Hyves en Facebook? Moet ik mijn bestuurder aanraden om te twitteren? Boekjes, cursussen en workshops: ze vinden gretige aftrek. Als je je bedenkt dat vanaf 2002 de eerste social media opdoken, kun je je inderdaad afvragen of we niet een béétje achter de feiten aanlopen. Aan de andere kant is het terecht dat we eerst even de kat uit de boom keken: “We moeten op Twitter!” is immers de hippe variant van “We moeten een persbericht!”
Inmiddels zijn we in West aan de Yammer. Deze besloten kruising tussen Facebook en Twitter werd gelanceerd in 2008 en is dus nog redelijk nieuw. We hebben een aantal workshops georganiseerd en binnenkort gaan onze directieleden op Yammer-cursus. Want, wij communicatieprofessionals mogen dan helemaal op de hoogte zijn: de directieleden – en een groot deel van de medewerkers - weten vaak nog niet wat ze ermee aanmoeten en hoe je het optimaal kunt inzetten.
John is inmiddels overgestapt op Tumblr; weer het zoveelste medium om jezelf te profileren. Het bestaat overigens alweer sinds 2007. Het kan nooit kwaad om eens te kijken wat we ermee kunnen, maar volgens mij is het te vroeg om Twitter en al die andere media aan de wilgen te hangen. Terwijl ik een eind aan deze column brei, hoor ik op het immer gezapige Sky Radio Half Of My Heart uit de speakers kabbelen. Ach, misschien is Tumblr ook alweer passé….
*Rosé-Repertoire: mijn aanduiding voor muziek die het goed doet bij de openhaard, bij een vriendenweekend in een kneuterig houten huisje, bij vrouwen, bij mooi weer op een terras, bij een glas rosé. Jack Johnsen, James Blunt, Norah Jones…
en voila: linkje naar www.tumblr.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten