Wij van West

Blog voor het CommunicatieForm (gem. Amsterdam)

Het gonsde op de werkvlekken. Overal hoorde je mensen aan elkaar vragen: "wat ga jij doen met de Zo Werkt West Week?" Iedereen kon namelijk meedoen aan allerlei activiteiten, georganiseerd door collega's zelf.

Bespeurde ik al een voorzichtig Wij-gevoel? Want, naast het bevorderen van de samenwerking, was dat natuurlijk de bedoeling. Het Wij-gevoel was in ieder geval al duidelijk aanwezig bij de leden van de Westband, die we voor deze gelegenheid hebben opgericht. We zouden gaan spelen op het personeelsfeest, als pauze-act. Aangekomen op de feestlocatie bleek de helft van de apparatuur niet geregeld. De keyboardvirtuoos die voor de rest van de avond was ingehuurd pochte met zijn dure apparatuur en keek smalend neer op ons Wester Stumpers. Maar we konden wat van zijn apparatuur gebruiken; zo was hij dan ook wel weer. Hoe aardig ook: wij van West zouden deze Kees Casio wel eens een poepie laten ruiken.

Kees en zijn charmante zangeresje kabbelden de ene na de andere tenenkrommer de zaal in. Het deed me denken aan de acts die de vakantiegangers aan de Spaanse Costa's vermaken. Dat konden wij ook, maar dan beter! Toen wij het podium bestegen stroomde de dansvloer vol. Luid applaus en gejoel, We Want More! Een waar We Are The Champions-gevoel maakte zich van mij meester. En ook de volgende dag waren de complimenten niet van de lucht: "De Westband was echt goed! Beter dan die andere! Volgend feessie weer?" Euforisch rapporteerde ik aan de drummer. Die zei: "Ja, logisch. Ik ken dat wel uit de tijd dat ik in bandjes speelde. ‘Eigen' volk doet het altijd beter." Tja, daar zat wat in en stond ik weer met beide benen op de grond. Maar hé, verrek: hadden wij hier onbedoeld een gouden greep te pakken?

Het competitie-element blijkt toch altijd weer een beproefd recept te zijn voor een sterker Wij-gevoel. Huur Dirk en de Borrelnootjes of een andere suffe club in voor je bedrijfsfeest en laat je eigen bedrijfsband een moppie spelen. Goh, zou die truc ook breder inzetbaar zijn? Leuk dagje teambuilding: regel een belabberde trainer voor je dagje op de hei. Grote kans dat de groep zich massaal afzet tegen die prutser en zelf het programma overneemt. Vervelend voor de trainer, goed voor de teamgeest. Morgen vis ik wat informatiebrieven van de gemeente Almere uit mijn papierbak en leg ik ze ter inzage op onze afdeling. Ik kan u vertellen dat ze er weinig van bakken in mijn woonplaats. Wij van Communicatie leveren toch echt betere bewonersbrieven af. Toch leuk om daar even kennis van te nemen....

Toch best lekker, een beetje Wij-Zijn-Beter-Als-Hunnie. Ineens vraag ik me af of de andere zes stadsdelen ook een eigen band hebben. Dat zou leuk zijn: een eigen songfestival, of liever gezegd: een Battle Of The Bands. Wedden dat Wij van West gaan winnen?!